De eerste dag begint goed; we vertrekken met een lekker zonnetje. Kilometers maken is het devies, tot net voorbij Le Havre zodat we na de zondag de snelweg links kunnen laten liggen.

Mijn ManneMoto broeders weten dat ik nou niet bepaald een liefhebber ben van snelwegen. Toch kan ik er vandaag soms van genieten. De dag wordt inmiddels steeds natter. Het lijkt wel of de route ons steeds weer wegstuurt van die zeldzame lichtdoorlatende gaten in het wolkendeksel. De wind is stevig en pijnigt van opzij. Durk moet zelfs de badmuts van zijn tanktas aan de weergoden prijsgeven. Daar zullen we weer een nieuwe list voor moeten bedenken.

 
Intussen worden we gek van het aantal onafhankelijke tolstations. Iedere keer die natte handschoenen uit en aan. De tolmijnheer van de Pont de Normandie maakt een hoop goed als hij ons gratis doorlaat. Niet om de centen maar om het gebaar. Dat maak je in Frankrijk nog wel eens anders mee. Wel jammer dat we die enorme brug niet met
daglicht oversteken.

Honfleur maakt de dag af. Een pittoresk haven stadje met een gezellige kroeg waar we uiteraard weer veel te lang blijven plakken…