2.378 km : Passo del Mortirolo

blader omlaag

Vanaf een terras annex buurtkroeg in een anoniem dorpje scoren we een hotel. Booking.com verleid ons met een ‘Mountain Experience’ op slechts 6km afstand voor weinig. Klik.. klik.. bevestigd.. lekker makkelijk.. not! De beloofde 6 kilometers worden er al snel 14 in mijn Garmin. Eenmaal op de motor blijken dat ook nog eens hele steile kilometers te zijn. Net als ik me afvraag of een Lockheed niet beter was geweest dan een Yamaha rollen we via de achterdeur de Passo del Mortirolo op. Het wegdeksel staat vol met de namen van de matadors op wielen in de Giro d’Italia. Volgens Lance Armstrong was dit de zwaarste pas die hij ooit beklommen had.

Giuseppe staat nog zichtbaar na te genieten van de zege van zijn Pantani als ons motorgebrul zijn momentje ruw verstoort. Ik geloof mijn ogen niet. Op zijn t-shirt staat met vette letters Utrecht geschreven! Je zou bijna in toeval gaan geloven.

Helaas blijkt de taalbarriere zelfs nog groter dan deze beroemde berg.


 
Een paar dagen terug in Ravenna werden we met alle egards ontvangen door de eigenaar, een monteur en een Engels sprekende jongedame bij de BMW dealer. Het spugende oliefilter van Evert werd vervangen en zijn stuur weer rechtgezet. Het vermaledijde filtertje moest worden afgerekend maar de werktijd kreeg Evert kado. Dit herstelde zijn ernstig op de proef gestelde vertrouwen in de Italiaanse medemens. Eerder die dag moest ie elders namelijk 25 euries neertellen voor een litertje onmisbare olie. Met een bovenmenselijke beheersing wist ie daar nog 20 van te maken. Ik vroeg me af wie er eerder zou gaan klappen. De olie snotterende motorfiets of zijn baas.


 
Terwijl Evert koeling nodig had maakte ik nog snel wat plaatjes van een antieke Guzzi voor Anton. Als grootste Guzzi liefhebber van onze lage landen droomt ie volgens mij zelfs stiekum van zijn Italiaanse liefdes.

Het hotel boven de Bmw dealer is verder prima maar heeft geen restaurant. Daarom kachelen we zonder bagage naar de sfeervolle Löwenbräu bar annex restaurant waar ik de door Tommy Zighi aangeraden Piadine met squacqueronesaus probeer. Goeie tip en een mooi woord voor scrabble!

Op jacht naar betere temperaturen rijden we langs de Adriatische kust over de Po vlakte naar de Dolomieten. Geen echt boeiende rit maar alles beter dan die saaie Autostrada. In de bar naast het hotel worden we getrakteerd op een serenade van de locals. Zo zingen ze Bella Chiau dat ik ken van de Spaanse Netflix serie Casa de Papel. Hoe ik het durf te vragen… natuurlijk is dat geen Spaans maar een Italiaans lied.

Che peccato!

Onze eerste dag door de Dolomieten is weer een waar genot voor man en machine. Meteen na het wegrijden beklimmen we Monte Grappa om na een heerlijke stuurdag te eindigen met de 29 haarspelden van de Passo di Giau. Het was een gokje omdat we geen telefonisch contact konden krijgen met het gelijknamige hotel hoog bovenop de pas. Fout gegokt; tjokvol! Gepijnigd door teleurstelling en het losgebarsten noodweer worstelen we al die haarspelden maar weer omlaag.

Gelukkig worden we hartelijk ontvangen door de 2 zusters die hotel Eden in Rocca Pietore runnen. Meteen vanaf het eerste begin voelen we ons welkom. Zo krijgen we allebei een eigen kamer voor de origineel geboekte prijs. Om ons obligate aankomstbiertje wat minder nat te maken toveren ze 2 schalen met tapa’s tevoorschijn. Het zomerseizoen was redelijk voor ze geweest door de vele Italianen die in eigen land op pad gingen. Dat geldt zeker niet voor het hele jaar. Om te besparen moesten ze de chef laten gaan en dus was er nu geen eten voor ons. Ik zag Evert zijn snoet al betrekken; terug de regen in om een maaltijd te scoren. Gelukkig stelde onze gastvrouw voor om een taxi op haar kosten te laten aanrukken die ons naar-en-van een naburig restaurant zou brengen.

De taxichauffeur was er een die de kunst van het praten duidelijk beter beheerste dan die van het luisteren. Volgens mij maakte het niet uit wat je vroeg want de daarop volgende voordracht leek wel een ingestudeerde riedel van een museumgids. In de tijd die het duurde om drie dorpen verder te komen leerden we alles over de geschiedenis van de Dolomieten, Mussolini en flitspalen. Op de terugweg kon Evert het niet laten en glipte er toch weer een vraag langs zijn lippen. En ja hoor daar ging ie weer. Deze keer verhaalde hij over de internationale faam van zijn geboortestreek en de mate van perfectie die het leven daar had. Zo te horen was hij nooit ergens anders geweest. Niet alleen wereldvreemd maar ook een beetje eng.

Lekker uitgeslapen doen we de volgende dag de ons zo bekende Sellaronda op twee wielen in plaats van twee latten. Helemaal anders maar wel leuk. De Dolomieten zijn sowieso mijn favoriete gebergte in Europa. Deze keer verkennen we ook de Noordelijke kant die wat minder rauw en chiquer aanvoelt. Rond Bolzano worden we slachtoffer van wegomleggingen en tunnelterreur. Na een pitsstop in een gezellig gasthof beroert het rubber van onze bandjes het beroemde asfalt van de Stelvio. Het is een drukte van belang. Mountainbikers, toeristenbussen, dure sportwagens, zijspannen en andere wegpiraten vechten zich met wisselende vaardigheden door de 48 haarspelden omhoog. Boven op de pas wacht hen een waar circus. Evert scoort twee Italiaanse broodjes warme worst met sauerkraut en vanaf een houten bankje genieten we op gepaste wijze van onze lunch en het spektakel. Soloreiziger, aspirant globetrotter en landgenoot Giel geniet met ons mee.


 
Hierboven op de Passo de Mortirolo kan onze dag niet meer kapot. Zelfs niet na een matig maal, waardeloze opklapbedden en de dodelijke stilte van het ontbreken van telefoon en internet.

Volg de MidlifeCRUISER ook live per satelliet

10 Reacties

  1. Rocca Pietore, de Dolomieten en de Sellaronda, indrukwekkende rotsformaties, prachtige natuur en voor mij mooie herinneringen! Veel genoegen op de verdere reis samen!

  2. Wat heerlijk om jullie avonturen weer te mogen meebeleven, mooie landschappen voorbij te zien komen en mee te genieten van alles wat jullie meemaken.
    De Sellaronde ja die deed je met je ouders op de lange latten.
    Veel rijplezier gewenst.

  3. Wat is het weer leuk om jullie te volgen. We krijgen zo een mooi beeld van wat jullie zoal meemaken.
    Heel veel plezier!

  4. Bekend terrein Wilco, mooie cols die ik met mijn fietsmaten aan het begin van deze eeuw zonder hulp van een motor heb beklommen. Prachtig gebied. Geniet ze verder!

  5. Squacqueronesaus….??? Neem je moeder in de maling! Het is natuurlijk iedere dag pasta vreten daar. Dat jullie nog niet verstopt zitten..! Trouwens…., dat schiet toch geen meter op in zo’n land met al die haarspeldbochten. Kijk maar uit dat je niet duizelig wordt, anders flikker je zo weer in de berm… Ik begrijp dus, dat die scootertjes van jullie het maar amper trekken, als er weer eens een flink hellinkie moet worden genomen. Ik begrijp dat ze kunnen lullen als Brugman die Italianen en je ondertussen ook nog een poot proberen uit te trekken. Blijf op je hoede mannen! Ik bid voor jullie!

  6. wat een mooie rit en avontuurlijk. geniet een beetje mee verders nog een goede rit verder, hartelijke groeten van Uk (vrouw)

  7. Mooi verhaal jullie genieten volop lees ik en genieten van de mooie natuur en de mensen hou vol en drive save
    Groetjes, Peter Heerlien

  8. Hoi Wilco
    Het is duidelijk weer genieten voor jullie en ook voor mij van de foto’s en verhalen. Heerlijk, mooie reis nog.
    Diana

  9. Dag heren,

    Wat leuk om jullie avonturen terug te lezen! En eerlijk is eerlijk, Evert heeft niet overdreven toen hij jouw schrijfstijl omschreef als Shakespeare-waardig.

    Ik ben inmiddels thuis en ik kijk terug op een supermooie reis waarin ik de mooiste passen heb bedwongen en mooie mensen heb leren kennen!

    Helaas heb ik op de terugweg mijn meerdere moeten erkennen in een klein hellinkje op de parkeerplaats van een Duitse bakkerij. Een klein momentje van onachtzaamheid en hij lag op zijn kant… Gelukkig is het bij wat schaafschade gebleven. Shit happens, zeggen we dan.

    Voor nu: geniet nog van jullie reis en we komen elkaar vast nog wel eens tegen!

    Giel

Gesloten voor reacties